Historia

Miasto Lubin jest obszarem silnie uprzemysłowionym. W jego granicach znajduje się teren górniczy „Lubin”, oraz wiele zakładów związanych z przemysłem wydobywczym. W ostatnim półwieczu środowisko przyrodnicze miasta uległo znacznym negatywnym przekształceniom zarówno w wyniku działalności przemysłu miedziowego, jak i rozwoju samego miasta. Silna antropopresja doprowadziła do zniszczenia i zanieczyszczenia znacznych obszarów cennych przyrodniczo, zubożenia ich bioróżnorodności, powodując ograniczenie lub zanik podstawowych funkcji przyrodniczych. Niektóre z takich obszarów, pomimo przekształceń wciąż charakteryzują się wysokimi walorami przyrodniczymi wartymi udostępnienia i wykorzystania, na przykład w celach edukacyjnych. Jednym z nich jest obszar górnego biegu Zimnicy – rzeki, nad która położony jest Lubin.

Głównym problemem, do rozwiązania którego dążył projekt budowy ścieżki, a występującym już nie tylko w skali lokalnej, lecz również regionalnej i krajowej jest niski poziom świadomości ekologicznej mieszkańców oraz brak odpowiednich postaw wobec środowiska. Słaba świadomość ekologiczna jest wynikiem niedostatecznego nacisku kładzionego na edukację ekologiczną oraz słabego rozwinięcia infrastruktury umożliwiającej efektywne jej prowadzenie. Problem ten pilnie wymagał rozwiązania z uwagi na ustawiczne nawarstwianie się pokoleniowych zaległości w kształtowaniu odpowiednich postaw wobec środowiska. Głównymi ośrodkami realizującymi zadania edukacji ekologicznej na terenie gminy są szkoły i przedszkola. Często sygnalizowanym przez nauczycieli problemem jest brak miejsca, w którym mogliby bezpiecznie i efektywnie prowadzić zajęcia terenowe, bez podejmowania znaczącego wysiłku organizacyjnego jakim jest wyjazd poza granice miasta.

Obecnie w Lubinie i jego okolicach nie ma obiektów o takim potencjale jak ten zrealizowany w ramach projektu.

Ścieżka przyrodnicza wyznaczona została na terenie projektowanego zespołu przyrodniczo-krajobrazowego „Dolina Zimnicy”. Obszar ten zachował półnaturalny charakter, dzięki czemu jest siedliskiem wielu interesujących roślin i zwierząt. Ścieżka ma około 3km długości i prowadzi przez różne ekosystemy doliny rzecznej od porolnych odłogów, poprzez łaki świeże i wilgotne do lasów różnego typu. Wędrując ścieżką przyrodniczą pamiętajmy by swoją obecnością nie burzyć spokoju jego mieszkańców. Zachowujmy ciszę, by nie płoszyć zwierząt, nie pozostawiajmy śmieci oraz nie rozpalajmy ognisk poza wyznaczonymi miejscami.

W ramach budowy ścieżki wykonano infrastrukturę towarzyszącą tj. stanowiska edukacyjno – wypoczynkowe z ławkami i koszami na śmieci, stanowiska dydaktyczne z tablicami informacyjnymi oraz elementy umożliwiające ekspozycję szczególnie cennych walorów, które przyczynią się również do poprawy warunków siedliskowych obszaru

Są to:
– niewielki przepływowy stawik o powierzchni 2,6 ara na rowie odprowadzającym wody,
opadowe z głazowiskiem ze skał narzutowych jako obiekt dydaktyczny i element zwiększający atrakcyjność siedliskową płazów i gadów,
– nasadzenia i aranżacja niskiej roślinności rodzimej i typowych dla obszaru, które stanowić będą siedliska małych ssaków oraz ptaków,
– schrony przeciwdeszczowe i budki będące siedliskiem nietoperzy i ptaków,
– tablice dydaktyczne posiadające elementy chroniące rzadkie gatunki owadów w postaci odpowiednio nawierconych fragmentów drewna, glinianych cegieł, pęków trzciny, które umożliwią im gniazdowanie, a jednocześnie obserwację przez zwiedzających cyklu ich życia,
– kamery internetowe umieszczone w najciekawszych miejscach pozwalające na obserwację na żywo cyklu życia i zachowań zwierząt przez tematyczną stronę internetową www.dolinazimnicy.pl.